In de tenniswereld wordt doorlopend gediscussieerd over de Greatest of all time (GOAT). Wie is de beste tennisser aller tijden? MasterTennis geeft het antwoord, aan de hand van objectieve, meetbare criteria.
Na de US-Open overwinning van Rafael Nadal schreef De Telegraaf dat Nadal nu heel dicht bij de titel GOAT is. Want Nadal heeft 13 Grand Slams gewonnen en een positief onderling resultaat tegen Roger Federer. Tevens heeft hij de Davis Cup en Olympisch goud in het enkelspel gewonnen, aldus De Telegraaf. Tsja, dat werd MasterTennis echt te gortig! We gunnen Nadal (of wie dan ook) de titel GOAT, maar wel op basis van de juiste argumenten. Tijd dus voor een rangschikking van de beste spelers aller tijden, met de beste onderbouwing, namelijk prestaties met wegingsfactoren: de GOAT-lijst! De lijst staat onderaan dit bericht. Allereerst volgt een toelichting.
Wat niet meetelt
Om te beginnen wat we niet meewegen: De Olympische Spelen en de Davis Cup. Tennis was lang geen Olympische sport. En nadat tennis in 1988 opnieuw werd toegelaten tot de Spelen, werd het toernooi aanvankelijk niet serieus genomen door de spelers. Vooral niet omdat er geen punten voor de wereldranglijst waren te verdienen. Voor MasterTennis reden om de OS buiten beschouwing te laten bij de bepaling van de GOAT. Dat geldt ook voor de Davis Cup, omdat dat een landenwedstrijd is, waarbij je sterke teamgenoten nodig hebt om succesvol te kunnen zijn. Tennis is een individuele sport en GOAT word je op basis van je eigen, individuele prestaties.
Onderlinge resultaten tussen spelers tellen we ook niet mee. We vergelijken spelers van verschillende generaties met elkaar. In de meeste gevallen hebben die nooit tegen elkaar gespeeld. Tussen spelers die wel een onderling resultaat hebben, zit vaak een leeftijdsverschil dat mede bepalend is voor de head to head. Lleyton Hewitt, bijvoorbeeld, heeft vaker gewonnen van Pete Sampras dan andersom.
De criteria
Bij de rangschikking van de grootste tennissers aller tijden, tellen voor MasterTennis de resultaten in de Grand Slam toernooien, de World Tour Finals (voorheen Masters), alle overige toernooien (waaronder de huidige ATP 1000) en de nummer 1-positie op de wereldranglijst. De Grand Slam toernooien zijn hét podium waarop tennissers kunnen schitteren. De resultaten die spelers daar behalen, worden het best herinnerd. Daarom weegt MasterTennis overwinningen in Grand Slam toernooien het zwaarst. En daarom worden ook bereikte Grand Slam finales meegenomen. Het belang van de nummer 1-positie op de wereldranglijst is eveneens groot, vooral nummer 1 aan het einde van het jaar. Afijn, zie de GOAT-lijst voor de precieze criteria en wegingsfactoren.
De oude kanonnen
Geen GOAT-lijst natuurlijk zonder de grote helden van vroeger, zoals bijvoorbeeld Rod Laver, Roy Emerson en Don Budge. Zij waren actief in de tijd dat er nog geen wereldranglijst en World Tour Finals/Masters toernooi bestonden. Punten daarvoor krijgen deze spelers dus niet. Anderzijds: zij speelden voor de Open Era, toen amateurs en professionals nog een gescheiden toernooiencircuit hadden en het tennis minder competitief was dan in de Open Era, vanaf 1968. Zie dat maar als compensatie voor de misgelopen punten.
De GOAT
De top 3 van de ultieme lijst benoemen we natuurlijk apart! Nummer 3 op de GOAT-lijst is Ivan Lendl. Acht Grand Slam overwinningen heeft hij behaald. En wat te denken van 5 Masters titels, 81 overige toernooioverwinningen en 270 weken op nummer 1 van de wereldranglijst!? Hij begon zijn carrière stroef, met vier verloren Grand Slam finales. Maar uiteindelijk werd Lendl een winnaar. Een baseliner die speelde met kracht en spin en daarmee de voorloper was van het huidige powertennis.
Op nummer 2 staat Pete Sampras. Lang recordhouder met 14 Grand Slams. Zes keer achter elkaar de eindejaars nummer 1 op de wereldranglijst. Een record dat waarschijnlijk nog heel lang blijft staan. Een serve & volley speler zoals we tegenwoordig helaas niet meer zien. Sampras was een natural, maar tevens ook mentaal ijzersterk. Hij huilde ooit op de baan vanwege zijn terminale coach, maar won toch. Hij was ziek tijdens een wedstrijd en moest overgeven op de baan, maar won toch.
Maar de GOAT is: Roger Federer!
Wat valt daar tegenin te brengen? Niets! De cijfers spreken voor zich. Op bijna alle onderdelen scoort Federer het best. De meeste Grand Slam overwinningen, de meeste overwinningen in de World Tour Finals, de meeste weken op nummer 1. Et cetera, et cetera. En ook op aspecten die MasterTennis niet eens meeweegt, heeft Federer de beste cijfers: 23 Grand Slam halve finales achter elkaar, 3 maal in alle Grand Slam finales in 1 jaar, 7 keer op rij in de Wimbledon finale. Ga zo maar door! Ook is Federer vier maal winnaar van de Laureus World Sports Award.
De GOAT-lijst van MasterTennis rangschikt de beste tennissers aller tijden op basis van objectieve en meetbare criteria en is daarmee de ultieme lijst. Toch zal de discussie over de GOAT nooit helemaal verstommen. MasterTennis staat open voor jullie meningen!
Hier is ‘ie: de GOAT-lijst, van MasterTennis.nl
mastertennis.org 
Hoewel er op zichzelf niets tegen de lijst in te brengen is – sterker, het is een enorme stap voorwaarts dat de lijst eindelijk is gepubliceerd, incl. de oude helden – is hij toch onbevredigend. Voor mij wordt GOAT-schap namelijk niet alleen bepaald door de objectief meetbare resultaten, maar ook door een zeker kunstenaarschap. Ik vind dat de echte GOAT het behalen van resultaten combineert met een vorm van schoonheid of passie (kan zijn de elegantie van Federer, het netspel van Edberg, de perfectie van Nadal, de inventiviteit van Leconte, …). Ivan Lendl, harde werker, staat daarom ten onrechte op 3 (en zou het bijvoorbeeld denkbaar zijn dat Bartoli hoog zou kunnen komen in de dames-GOAT-lijst?). Terwijl McEnroe, met zijn ongeëvenaarde touch, daarom hoger zou moeten staan dan hij nu staat. Voor mij mag de GOAT-lijst worden aangevuld met een subjectief, kwalitatief criterium!
Dank voor het compliment! Over de rangorde van spelers op de lijst valt natuurlijk niet te discussiëren. Over de gehanteerde criteria daarentegen wel. Wij hebben gekozen voor alleen meetbare criteria. Kunstenaarschap, schoonheid van spelen en passie vallen daar niet onder. Als we dergelijke eigenschappen zouden laten meewegen, zou de rangorde alsnog (erg) subjectief worden, wat we juist wilden vermijden. Dat neemt niet weg dat je ons op ideeën brengt. Namelijk een top 10 van beste spelers aller tijden op basis van kunstenaarschap en klasse. We zijn benieuwd naar jouw top 10!