We houden bij MasterTennis van lijstjes. Na de GOAT kijken we nu naar de beste en mooiste rivaliteiten uit de geschiedenis van de ATP-tour. Keuze genoeg, zoals bijvoorbeeld Connors-Borg, Wilander-Lendl en Edberg-Becker.
Voor een rivaliteit met historische waarde vindt MasterTennis dat spelers vaak tegen elkaar gespeeld moeten hebben, waaronder in Grand Slam finales. Verschillende karakters, uiteenlopende speelstijlen en onderlinge animositeit zijn de kers op de taart van de mooiste rivaliteiten.
5. John McEnroe vs Björn Borg
Getalsmatig is deze rivaliteit een vreemde eend in de bijt. McEnroe en Borg hebben maar 14 keer tegen elkaar gespeeld. Maar 32 jaar na hun laatste onderlinge wedstrijd denken tennisliefhebbers nog steeds met weemoed terug aan hun ontmoetingen. De flamboyante, extraverte McEnroe tegen de stille, ondoorgrondelijke Zweed. Groter konden tegenstellingen nauwelijks zijn. Borg en McEnroe speelden in 1980 en 1981 vier Grand Slam finales tegen elkaar. De laatste was op de US Open, die McEnroe won. Helaas stopte Borg kort daarna, waardoor de potentieel grootste rivaliteit uit de tennisgeschiedenis in de knop werd gebroken.
4. Ivan Lendl vs John McEnroe
Konden tegenstellingen groter zijn dan die tussen McEnroe en Borg? Ja, toch wel. Ivan Lendl had niet de koele uitstraling van Borg, maar was op de baan meestal even introvert en gefocust. Lendl was een van de eerste spelers met rituelen: grip stroef maken met zaagsel uit de broekzak, plukken aan de wimpers en vaste stuitmaniertjes bij de service. Daar tegenover stond McEnroe: een ongeleid projectiel. De mannen bevochten elkaar vooral in de jaren ’80, op het hoogtepunt van de Koude Oorlog. Een ondoorgrondelijke baseliner uit het communistische Tsjecho-Slowakije, tegenover een losbandige serve & volleyspeler uit de VS. Waar McEnroe en Borg respect hadden voor elkaar, voelde je bij Lendl en McEnroe de haat. Het hoogtepunt van hun rivaliteit? De Roland Garros finale van 1984. McEnroe was bezig aan zijn beste jaar ooit. Tot Roland Garros had hij geen partij verloren. Lendl had tot dat moment in zijn carrière vier Grand Slam finales gespeeld en allemaal verloren. McEnroe won de eerste twee sets, maar Lendl uiteindelijk de wedstrijd.
3. Pete Sampras vs Andre Agassi
Beiden Amerikaan, maar verder zonder overeenkomsten. Verschillend op en naast de baan. Introvert vs extravert. Finesse vs powerplay. Sampras en Agassi speelden 16 finales tegen elkaar, waarvan 5 Grand Slam finales. Een aardig detail: Sampras’ eerste Grand Slam overwinning was de US Open van 1990. In de finale won hij van Agassi. Zijn veertiende was de US Open van 2002, eveneens na een gewonnen finale tegen Agassi. De cirkel was rond en Sampras stopte direct met tennissen.
2. Rafael Nadal vs Novak Djokovic
Als we dit lijstje over pakweg 2 jaar opnieuw zouden maken, is deze rivaliteit waarschijnlijk de nummer 1. Geen twee spelers hebben zo vaak tegen elkaar gespeeld als Nadal en Djokovic: inmiddels 38 keer. Van de laatste 10 Grand Slam toernooien was er 5 keer een finale tussen Nadal en Djokovic. Geen grote tegenstrijdigheden op de baan bij deze rivaliteit. Wel veel gelijkwaardig baselinegeweld, dat leidt tot urenlange fysieke gevechten. 2014 wordt waarschijnlijk het jaar van nieuwe hoogtepunten in de rivaliteit tussen beiden. Met tevens een strijd om de nummer-1 positie op de wereldranglijst.
1. Rafael Nadal vs Roger Federer
Toch op nummer 1. ‘Toch’, omdat een smetje op de rivaliteit is dat de uitkomst van de wedstrijden tussen Nadal en Federer de laatste jaren voorspelbaar is. Maar de cijfers spreken voor zich: 31 ontmoetingen, 20 finales en daarvan 8 Grand Slam finales. Vooral in de jaren 2005 tot en met 2009 waren de wedstrijden tussen Nadal en Federer hoogtepunten voor tennisliefhebbers. Om te voorkomen dat de grootsheid van deze rivaliteit enigszins vergeten wordt, zijn nog een of twee spannende Grand Slam finales welkom. Vanuit Federer perspectief gezien zou een einde a la Sampras-Agassi een mooie bekroning zijn.
Sabatini vs. Graf!