Gisteren ging een filmpje van een huilende Roger Federer viral. De tranen van Federer waren ontroerend. Maar wij zijn vooral geïnteresseerd in de man die de tranen veroorzaakte. Eén van de eerste coaches van Federer, de man die hem ontdekte als groot talent en hem afleverde als proftennisser: Peter Carter.
De Australiër Peter Carter werd in augustus 1964 geboren in een tennisgezin, met twee oudere broers. Als ambitieus tennisser verhuisde hij op zijn 15e naar Adelaide, om daar te gaan trainen bij Peter Smith, een bekende coach die ook Darren Cahill en Lleyton Hewitt trainde. Vooral met Darren Cahill raakte Carter goed bevriend. Als 18-jarige maakte Carter zijn debuut op de ATP-Tour. Al in zijn derde toernooi boekte hij een grote overwinning, in de eerste ronde van zijn thuistoernooi in Adelaide, op John Alexander, de toenmalige nummer 31 van de wereld. Veel mooier werd zijn carrière helaas niet. Carter bereikte nog wel de 173e plek op de wereldranglijst, maar door blessures kwam hij tot slechts 22 wedstrijden op ATP-niveau. Zijn overige wedstrijden speelde hij vooral op de Challenger Tour.
In 1991 speelde hij zijn laatste profpartij. Peter Carter vertrok naar Basel, waar hij clubspeler en coach werd bij TC Old Boys. Daar tenniste ook Roger Federer, een 10-jarig jongetje over wie Carter zich ontfermde. Carter geloofde in het talent en de potentie van de jonge Roger. Van 1995 tot 1997 verbleef Federer als speler op de juniortour in het nationale tenniscentrum van de Zwitserse bond. Maar vanaf 1997 tot 2000 kwam hij als beginnend prof opnieuw onder de hoede van Peter Carter. Bob Carter, de vader van Peter, zei ooit dat hij in het spel van Federer de invloed van zijn zoon herkende. Namelijk de serve & volley, de slice en de variatie in zijn spel. Zelf zegt Federer dat hij vooral zijn techniek aan Carter te danken heeft.
In november 2001 werd Peter Carter Davis Cup captain van het Zwitserse team. Hij was inmiddels getrouwd met een Zwitserse vrouw, die in de loop van 2002 kanker had overwonnen. Om dat te vieren en tevens als huwelijksreis, ging het paar in juli op vakantie naar Zuid Afrika. Op 1 augustus 2002, nabij het Krugerpark, kreeg Peter Carter een fataal auto-ongeluk. Acht dagen voor zijn 38ste verjaardag. Roger Federer hoorde het nieuws van de dood van Carter in Toronto, na zijn verloren wedstrijd tegen Guillermo Canas. De eerstvolgende wedstrijd na dit overlijden speelde Federer een week later in Cincinnati, tegen Ivan Ljubicic. Dat Ljubicic anno 2019 zijn coach zou zijn, kon Federer op dat moment niet vermoeden. Ook niet welke successen hij in de rest van zijn carrière, mede dankzij Carter, nog zou gaan boeken.
Zowel Darren Cahill, de oude vriend van Peter Carter, als Federer zelf in het filmpje, markeren de dood van Carter als een ommekeer. Als het moment waarop Federer harder ging trainen en van een jongen een man werd. Federer zegt te hopen dat Carter trots zou zijn geweest op wat hij heeft bereikt. Dat zou Carter vast en zeker zijn! En wij als tennisfans kunnen Peter Carter blijvend eren als de man die één van de grootste tennissers aller tijden heeft ontdekt, opgeleid en afgeleverd. Peter Carter, 1964-2002