Gratis geld bestaat niet, ook niet in tennis. In 1973 zei Billie Jean King over het verschil in prijzengeld voor mannen en vrouwen dat “het stinkt”. Toen ze bij de organisatie van de US Open pleitte voor gelijk prijzengeld, was het een merk deodorant dat de prijzenpot voor de vrouwen aanvulde. Dat was een grappig succes. Inmiddels worden mannen en vrouwen tijdens de Grand Slams gelijk betaald. Maar dat geldt niet voor alle toernooien. En dat levert eeuwige discussies op.
Deze week worden weer de toernooien van Montreal (de mannen) en Toronto (de vrouwen) gelijktijdig gespeeld. Een ATP-toernooi en een WTA-toernooi in hetzelfde land, van dezelfde organisator (Tennis Canada), met dezelfde hoofdsponsor en van ongeveer hetzelfde niveau. Een klein verschil is dat het ATP-toernooi een verplicht toernooi is voor de topmannen, terwijl het WTA-toernooi dat niet is voor de topvrouwen. Dat laat onverlet dat het deelnemersveld bij de vrouwen in de laatste jaren sterker is dan bij de mannen. Desondanks is er toch een enorm verschil in prijzengeld.
De totale prijzenpot in Canada voor de mannen is ruim $ 6,4 miljoen, waarvan $ 1 miljoen voor de winnaar. De vrouwen verdelen $ 2,8 miljoen, waarvan $ 500.000 voor de winnares. Anno 2019 voert King nog steeds haar strijd voor gelijk prijzengeld. Ze kreeg bijval van Andy Murray, die vindt dat vrouwen dezelfde inspanningen leveren om aan de top te komen als mannen en daarom hetzelfde moeten verdienen. Gilles Simon heeft een andere mening. Hij vindt het verschil gerechtvaardigd, omdat het mannentennis meer entertaining is dan het vrouwentennis. “It’s just about the public coming to watch you or not”.
In de laatste jaren levert het mannentoernooi in Canada gemiddeld 20% meer toeschouwers op dan de vrouwelijke tegenhanger. De directeur van het ATP-toernooi in Marseille, Jean-Francois Caujolle, was ook ooit drie jaar directeur van een WTA-toernooi. Hij kijkt bedrijfsmatig naar het verschil in prijzengeld. Zijn ervaring is dat een mannentoernooi beter te verkopen is aan sponsoren en tv-stations dan vrouwentoernooien. Volgens hem moet het prijzengeld passen bij de verkoop van tickets. Tot slot zegt hij: “I ran a women’s tournament for three years, I brought top players in and I still lost a lot of money”.
Wij sluiten ons aan bij Simon en Caujolle. We zijn voorstander van gelijk prijzengeld voor mannen en vrouwen. Maar dat moet het damestennis dan wel zelf verdienen, door aantrekkelijk(er) te zijn voor toeschouwers, sponsoren, tv-kijkers en tv-stations. Want gratis geld bestaat niet.
mastertennis.org 