De Detroit Pistons waren de bad guys in de NBA in de jaren tachtig leren we in de fenomenale docuserie The Last Dance. Maar wie is dat in het tennis? Nick Kyrgios is de eerste naam die te binnen schiet in het huidige tennis, in de jaren zeventig en tachtig waren dat natuurlijk Nastase, Connors en McEnroe. Maar we dachten ook aan Marcelo Rios. De man die vijf jaar lang werd uitgeroepen tot de meest onsympathieke speler door de Franse sportpers. En waar eerder genoemde tennissers ook veel fans hebben, hoor je maar weinig bewondering voor Rios.
Voor zijn geniale spel is er waardering, maar verder is er veel afkeuring – zelfs in eigen land. ‘The most hated man in tennis’ kopte Sports Illustrated ooit. Bij het schrijven van dit stukje lezen we dat hij dezer dagen nog even uithaalt naar zijn oude tegenstander Agassi, die zou 4 keer betrapt zijn op doping, maar de ATP hield ’m de hand boven het hoofd.
We hebben ons verdiept in El Chino. En in alles wat we lezen, wordt zijn moeilijke karakter bevestigd. Later in zijn leven kwam naar boven dat hij Asperger heeft – een vorm van autisme. Mogelijk een verklaring voor zijn gedrag op en buiten de baan. Wat hij zoal deed? Of het nu ging om het weigeren van handtekeningen aan fans, beledigen van spelers of een taxichauffeur op zijn gezicht slaan, de lijst met controverses en onvriendelijkheden zijn eindeloos. Maar laten we vooral aandacht schenken aan zijn korte, maar hevige bloeiperiode. Rios was nummer 1 bij de junioren, bij de profs bereikte hij ook voor een paar weken die status in 1998 en later ook nog weer op de seniortour – al was hij was toen nog maar 30. Dat had weer alles te maken met zijn vroegtijdig tennispensioen vanwege blessures op zijn 28e. Zijn jonge leeftijd op de seniortour en zijn vele overwinningen zorgden ook daar weer voor de nodige afkeuring. Te jong!
Begin maart in 1998 stond hij op plek 7 van de ATP-rankings. Sampras stond op 1. Twintig dagen later stond hij op 1 dankzij twee toernooioverwinningen: Indian Wells en Miami, the sunshine double. In Miami wint hij onder leiding van succescoach Larry Stefanki onder meer van Agassi in de finale. AA was bezig met zijn comeback en was teruggekomen naar de wereldtop van plek 141 in de wereld. Maar Rios versloeg’m in drie sets – toen waren dit nog best of 5 partijen. Lefty Rios slaat 46 winners spelend bovenop de baseline, Agassi komt niet verder dan 22. Rios is de nieuwe nummer 1 van de wereld en Chili ontploft, hij wordt ontvangen door de Chileense president als een ware volksheld. Moya een andere kortstondige nummer 1 van de wereld noemt hem de getalenteerdste speler die hij ooit zag.
Maar Rios was ook de enige nummer 1 die nooit een slam won. Dat jaar wint hij ook nog Rome en staat hij gedurende twee korte periodes in totaal zes weken op de eerste plaats.McEnroe maakte een mooie analyse van het immense talent dat de top haalde maar zeker niet het maximum eruit haalde. Hij vergeleek hem met Agassi die in zijn vroege jaren alleen maar ballen de hoeken in knalde…maar pas later in zijn loopbaan de baan op kwam met een plan en een tactiek. Toen kwamen de slamoverwinningen. Bij Rios is het nooit verder gekomen dan deel 1, freewheelen en maar kijken wat er gebeurt. En gelukkig: dat was nogal wat in zijn gouden periode.In alle partijfragmenten die we hebben teruggezien, valt bizar veel te genieten. Hij beweegt makkelijk, neemt de ballen vroeg en slaat onwaarschijnlijke hoeken. Maar een slag willen we eruit lichten. De slice backhand stopvolley. De kleine Chileen (1.75) was regelmatig aan het net te vinden en liet hier graag zijn touch zien. Als een chirurg die juist geniet van de moeilijkste operatie. De bal is over het net en daalt snel, een aanvallende volley is niet meer mogelijk en juist dan kiest Rios voor de moeilijkste oplossing. Hij flitst met zijn racket onder de bal door en de bal vertrekt met bizar veel effect naar de andere kant van het net waar de bal na de stuit naar buiten wegspuit…tovenarij (kijk op Youtube!). Hieronder zijn belangrijkste overwinning, die in Miami tegen Agassi.
mastertennis.org 