Al jaren was er veel kritiek op de gravelbanen in Madrid tijdens het Master 1000 toernooi in de Caja Magica. Te zacht, was een van de kritiekpunten. En dan in 2012 kiest de toernooileiding onder leiding van tennisondernemer Ion Tiriac voor blauw gravel. Dan zou je de bal beter kunnen volgen op tv en was daarmee dus aantrekkelijker.
De US Open had al eerder die stap gemaakt (blauw hardcourt) en ook in andere sporten was hiervoor gekozen (hockey). Het vernieuwingsgezinde toernooi toonde durf maar had ook alle pech van de wereld dat jaar. Spelers zoals Nadal en Djokovic vonden het bij aanvang al niks, waarom zou je het doen als alle andere toernooien op het rode gravel werden gespeeld? En toen bleek ook dat de speelkwaliteiten van het blauwe gravel anders waren. ‘Als knikkers op een parketvloer’, zo voelde de baan aan volgens betrokkenen. Dat had eigenlijk weinig te maken met het blauwe gravel – dat was een kwestie van pigment toevoegen.
Maar extreme regenbuien, een periode van veel zonneschijn en slechte drainage zorgden voor slecht bespeelbare banen. Het hielp natuurlijk ook niet dat de twee bovengenoemde graveltoppers voor de finale werden uitgeschakeld. Daardoor stonden uiteindelijk Federer en Berdych in de finale – nou niet bepaald een logische finale-bezetting in die jaren. Afijn, het conservatieve tenniswereldje spuwde zijn onvrede en Madrid besloot het bij een jaartje blauw gravel te houden. Jammer!