Zondag 5 juli 2009. De dag dat Andy Roddick Wimbledon had kunnen, misschien wel moeten winnen. Van zijn finale tegen Roger Federer herinneren we ons natuurlijk nog die eindeloze vijfde set. 16-14 werd het. Maar we herinneren ons vooral de tiebreak van de tweede set.
Roddick kreeg daarin vier setpoints, om 2-0 in sets voor te komen. Dat leek een veilige voorsprong voor de titel. Toen kwam die ene volley. Een simpele hoge bal om rustig in de open hoek te leggen. Maar Roddick blokkeerde. Hij timede volledig mis. Weg setpoints. Federer nam het cadeautje dankbaar aan en won alsnog de set en uiteindelijk de wedstrijd. Zijn vijftiende Grand Slam, waarmee hij het record van Pete Sampras verbeterde.
Het was een historische tiebreak. Eentje om 11 jaar later nog een keer terug te kijken.