In bijgaand filmpje wordt de winnaar van de Australian Open 2020 bij (vooral) de vrouwen berekend als de wedstrijden gespeeld zouden zijn om drie gewonnen sets tot en met 4 games. Fictief, grondig, intelligent gedaan, onnavolgbaar, leuk, maar ook zinloos. Toch zette het ons verder aan het denken.
Eerst terug naar anderhalve week geleden. Toen publiceerden we een poll met de vraag of best of five wedstrijden tijdens Grand Slams zouden moeten blijven bestaan. Jullie keuze was duidelijk: van de 101 stemmers vond 87% van wel. Wij gaven aan dat we ook voorstanders zijn van wedstrijden om drie gewonnen sets. Maar dat gaan we nuanceren, want dat betekent niet dat van ons alles per se bij het oude moet blijven. Waar we vooral voorstander van zijn, is dat Grand Slam toernooien zich blijven onderscheiden van andere toernooien. Dat ze anders en bijzonder zijn, waardoor ze boven die andere toernooien uitstijgen. Dat kan op drie manieren:
Tijdens Grand Slams komen alle topspelers bij elkaar en spelen ze zeldzame onderlinge wedstrijden. Of Grand Slams hebben grotere deelnemersvelden dan andere toernooien. Of de wedstrijden tijdens Grand Slams zijn langer dan bij andere toernooien. Of natuurlijk een combinatie van deze drie voorwaarden. Aan de eerste voorwaarde wordt niet voldaan. Bij bijvoorbeeld het WK voetbal is dat wel het geval. Dat is het enige voetbalpodium waarop bijvoorbeeld Nederland landen als Brazilië en Argentinië kan tegenkomen, wat het toernooi speciaal maakt. Sinds de introductie van de World Tour en de Masters toernooien spelen toptennissers ook buiten de Grand Slams al regelmatig tegen elkaar.
Aan de tweede voorwaarde wordt wel voldaan, met schema’s van 128. Bij de mannen wordt op dit moment ook aan de derde voorwaarde voldaan. Maar daar spitst de discussie zich nu op toe. Moeten die lange best of five wedstrijden blijven? Wij vinden dus van wel, maar het kan ook in aangepaste vorm. In het artikel met de poll deden we ook een voorstel. Namelijk om wedstrijden langer te maken naarmate toernooien belangrijker worden. De omgekeerde piramide. Op lagere niveaus kortere wedstrijden en hoe groter en belangrijker de toernooien, hoe langer de wedstrijden. Met de Grand Slams als bovenkant van de omgekeerde piramide. Maar we erkennen dat de huidige best of five wedstrijden te weinig spanningsmomenten hebben. Daarvoor kunnen wedstrijden met sets tot en met 4 games een oplossing zijn, inclusief beslissende punt op deuce.
Om de onderscheidende lengte van Grand Slam wedstrijden te behouden, kan aan de bovenkant van de piramide gespeeld worden om de meeste verkorte sets op de Tour: vier gewonnen sets of vijf gewonnen sets. Daarmee blijven de Grand Slams uniek, met als toevoeging meer spannende en beslissende momenten tijdens wedstrijden en daardoor een gevoel van meer snelheid.