In september verschijnt een nieuw boek over Pete Sampras: Greatness Revisited. De auteur is Steve Flink, een 67-jarige Amerikaanse sportjournalist en historicus die meerdere tennisboeken heeft geschreven, waaronder ‘The greatest tennismatches of all time’.
Flink is in 2017 opgenomen in de International Tennis Hall of Fame, in de categorie ‘Contributors’. Van hem mogen we een kwaliteitsboek verwachten. Pete Sampras heeft aan het boek meegewerkt, wat meestal een voorwaarde is voor een goed en waarheidsgetrouw boek. Sampras vertelt onder andere over zijn enorme toewijding aan het tennis, zijn werklust en over de doelen die hij jaarlijks voor zichzelf stelde.
Sampras had niet bepaald de uitstraling van een werkpaard en een vechter, zoals bijvoorbeeld Jim Courier dat wel had. Maar hij was dat wel degelijk óók. Welke andere tennisser hebben we ooit huilend en overgevend op de baan toch wedstrijden zien winnen? Het hoofddoel van Sampras tijdens zijn carrière was het verbeteren van het Grand Slam record van Roy Emerson. Dat stond in die tijd al decennialang op 12 gewonnen Grand Slams. Sampras wilde zichzelf onsterfelijk maken door dat record te breken. Dat lukte toen hij in 2000 Wimbledon won.
Twee jaar later, door zijn overwinning op de US Open, bracht hij het record op 14. Niemand kon in 2002 vermoeden dat het record van Sampras al in 2009 verbeterd zou worden, door Roger Federer. Sampras zelf zegt dat hij in 2007 aan zag komen dat Federer hem zou gaan passeren. Wat hij toen zeker niet kon vermoeden, is dat Rafael Nadal en Novak Djokovic dat later ook zouden doen. Maar Pete Sampras heeft nog wel een ander record, namelijk zes jaar op rij de eindejaars nummer 1 van de wereld. Jimmy Connors was van 1974 tot en met 1978 vijf jaar op rij geëindigd als nummer 1 van de wereld.
In 1998 had Sampras een eenmalige kans om dat record te verbeteren. Volgens Sampras zelf was dat een obsessie van hem geworden. Op 14 april 1996 had Sampras de nummer 1 positie heroverd op Thomas Muster, na winst van het toernooi van Hong Kong. Vervolgens bleef hij bijna twee jaar lang nummer 1, tot 30 maart 1998, toen hij die positie moest afstaan aan Marcelo Rios. Op 27 april pakte hij die plek terug, om die op 10 augustus wederom te moeten laten aan Rios. Twee weken daarna werd Sampras toch weer nummer 1. Het was een zwaar gevecht geweest, maar Sampras had zijn zesde eindejaarstitel definitief veiliggesteld.
Terugkijkend op zijn carrière zegt Sampras dat die zes achtereenvolgende jaren nummer 1 van de wereld zijn grootste prestatie is. Het is inderdaad een bijzondere reeks. Federer, Nadal en Djokovic zullen dat record zeker niet meer verbeteren. Dat kan alleen een toekomstige alleenheerser, waarvan het de vraag is of die ooit nog opstaat. Het boek ‘Pete Sampras,
Greatness Revisited’ verschijnt volgende maand, maar is nu al te reserveren, ook op de bekende Nederlandse sites. Sampras heeft maar relatief kort kunnen genieten van zijn status als Grand Slam recordhouder. Maar wat ons betreft wordt een groot kampioen niet kleiner als er na hem nog grotere kampioenen komen. Mede door zijn zes keer eindejaars nummer 1 is en blijft Pete Sampras een groot kampioen.
mastertennis.org 