Het was historisch en verbijsterend. In drie geniale sets verpulverde Nadal de nummer 1 van de wereld. Foutloos was zijn spel. En Djokovic was gelaten, bijna passief op de baan. Vrijwel nooit zagen we zijn bekende agressieve blikken naar zijn box, slechts een paar schreeuwen van woede in set 3.
In die set was er ook sprake van enige gelijkwaardigheid en strijd. En wat in het hele toernooi werkte, de dropshot, was niet bepaald succesvol tegen Nadal. Eigenlijk was Nadal vrijwel onbespeelbaar. Vertragende hoge ballen, slimme slices, waanzinnig voetenwerk en natuurlijk oerdegelijk met zijn backhands en forehands. Dit was vintage Nadal.
Hij heeft historie geschreven. Wederom. Een diepe buiging voor de alleenheerser van Parijs die zonder setverlies zijn 20e slamoverwinning bijschreef; nummer 13 in Parijs. Waar eindigt dit? Gaat hij Federer nog voorbij?
mastertennis.org 