Aanstaande zondag beginnen de World Tour Finals. Het is de 50e editie van het eindejaarstoernooi. En tevens de laatste keer dat gespeeld wordt in de O2 Arena in Londen. Traditioneel krijgen poules (twee bij de singels en twee bij de dubbels) namen die verwijzen naar de geschiedenis van het toernooi. Verwijzend naar het jubileum en naar het vertrek uit Londen heten de poules in het enkelspel Group Tokyo 1970 en Group London 2020. Voor de dubbels zijn de namen Group Bob Bryan en Group Mike Bryan. De ATP heeft gevoel voor historie. Dat is mooi!
Het deelnemersveld belooft veel goeds. Met de debutanten Diego Schwartzman en Andrey Rublev, de mannen in vorm Alexander Zverev en Daniil Medvedev en met Dominic Thiem en Stefanos Tstitsipas. Zij zijn allemaal serieuze uitdagers van Novak Djokovic en Rafael Nadal. Meer dan andere jaren hebben we vooraf het gevoel dat er geen (relatief) zwakke broeders tussen zitten en/of dat spelers op hun laatste benen lopen en na één wedstrijd vervangen moeten worden. We verwachten een open strijd. Eén aspect is niet meer spannend: Novak Djokovic zal het jaar eindigen als nummer 1 van de wereld. Daarmee evenaart hij de zes keer dat Pete Sampras dat deed. Een fenomenale prestatie.
Mooi om te zien hoe beide spelers in bijgaand filmpje praten over de moeilijkheid om aan de top te blijven. Zes is het magische getal. Want als Djokovic de Tour Finals opnieuw wint, is dat ook voor de zesde keer. Dat is het eerste record van Federer dat hij wil evenaren en later overtreffen. Natuurlijk is ook vermeldenswaardig dat Nederland bij de dubbels wordt vertegenwoordigd door Wesley Koolhof. Knap dat hij erbij is! We gaan hem uiteraard volgen.
mastertennis.org 