Een eervol verlies. Zo kunnen we de nederlaag van Botic van de Zandschulp tegen Daniil Medvedev wel noemen. Met aan het einde mooie complimenten van Medvedev.
Het dreigde een kansloze nederlaag te worden, vooral aan het begin van de derde set. Botic leek op, fysiek en mentaal. We hadden ons eerlijk gezegd al verzoend met snel verlies. En dat was geen schande geweest. Ook dan had Van de Zandschulp New York met opgeheven hoofd kunnen verlaten. Maar met de uiteindelijke uitkomst van de wedstrijd kan hij dat zéker.
Botic wist zich toch nog een keer op te richten, ondanks een blessure aan zijn bovenbeen. Hij brak Medvedev in de vierde set, won die set en kon tot 5-5 in de vierde set mee met de Rus. Daarna werd het pleit alsnog beslecht.
Ondanks het (verwachte) verlies was deze kwartfinale toch een kers op de taart. Wederom liet Botic zien over een vechtersmentaliteit te beschikken. Dat vond ook Medvedev, die zich onder de indruk toonde van de comeback van Van de Zandschulp en van zijn niveau. Hij noemde de top-30 als haalbaar doel voor Botic. En waarom niet?
In de afgelopen dagen hebben we onze vingers blauw getikt over Van de Zandschulp. Met genoegen. Vanaf morgen gaan we ons richten op het slot van de US Open. Op de topwedstrijden die nog volgen. Met niet te vergeten een Grand Slam als mogelijk resultaat. Het waren mooie anderhalve weken voor Botic van de Zandschulp zelf en voor ons als fans. We houden het (hopelijke) vervolg van zijn opmars uiteraard in de gaten.