Beiden wonnen ze hun kwartfinales uiteindelijk vrij eenvoudig. Dus krijgen we gedroomde halve finale tussen Novak Djokovic en Alexander Zverev. Waarschijnlijk wordt die wedstrijd in de nacht van vrijdag op zaterdag gepland, vanaf 01.00 uur. Maar vanavond gaan we het hebben over een randzaak.
Zverev stoorde zich gisteravond aan het videoscherm in het stadion dat blijkbaar nog herhalingen vertoonde terwijl de spelers al klaar stonden voor het volgende punt. We hebben het over het scherm in de nok van het Arthur Ashe Stadion. Dat stadion waar spelers tijdens trainingen vaak ballen uit proberen te slaan, wat nooit lukt. En we hebben het over een videoscherm dat je pas kunt zien als je je hoofd in de nek legt. We vonden het nogal onnodig dat Zverev zich liet afleiden door wat er wel of niet was te zien op dat scherm.
Zverev heeft toch ook, net als iedere tennisser en toekomstige prof, wedstrijden gespeeld op drukke parken, waar het publiek dicht langs de baan zit, waar toeschouwers voorbij schuifelen met meters bier en waar muziek uit de luidsprekers schalt op volle terrassen? Wat maakt dan toch dat tennissers die eenmaal prof zijn geworden geen lawaai, bewegingen en andere afleiding meer kunnen verdragen?
Voetballers kunnen zich in luidruchtige stadions gewoon concentreren op de tegenstander, de tactiek, het eigen spel en de medespelers. Darters gooien pijlen in vakjes van drie vierkante centimeter met duizenden zingende en lallende mensen in hun nek. Maar proftennissers zijn van hun stuk gebracht bij het minste geluid.
Blijkbaar is het ooit zo gegroeid en sindsdien niet meer veranderd. Namelijk dat professioneel tennis gespeeld moet worden in een bewegingloze omgeving en in stilte. Het is gewoonte geworden. Maar eigenlijk is het onnodige onzin. Tennissers moeten zich prima kunnen concentreren en goed kunnen presteren in een omgeving waar reuring is. Wat ze ook konden in hun beginjaren, in het clubcircuit en in het wilde westen van de Futures.
Kortom, ‘quiet please’ kan wat ons betreft worden afgeschaft. Laat het publiek maar joelen en juichen, ook als de serveerder klaarstaat om het punt te beginnen. Of tijdens het punt, zoals bij de beroemde rally tussen Jimmy Connors en Paul Haarhuis in bijgaand filmpje. Het salontennis van tegenwoordig kan wel wat pit gebruiken.
mastertennis.org 