Een bijzondere persconferentie

Daniil Medvedev gaf gisteren na afloop van de finale een bijzondere persconferentie. Hij deed dat weloverwogen en goed voorbereid. Daarmee gaf hij de pers en alle tennisfans stof tot nadenken.

Medvedev begon met een monoloog. Over zijn jonge jaren als tennisser. Over jeugdtoernooien die hij speelde en over zijn beginjaren als prof in de Challengers en later op grotere toernooien. Zijn verhaal ging over een jongen die droomde van volle stadions en grote prestaties. Maar die jongen is niet meer.

Op enig moment tijdens de finale van gisteren wist hij het zeker: het kind stopt met dromen en speelt vanaf nu alleen nog voor zichzelf. Medvedev zei ook dat hij twijfelt of hij na zijn 30e nog wel tennisser wil zijn.

Gaandeweg de persconferentie werd steeds duidelijker wat hij bedoelde: hij mist steun van het publiek. In het bijzonder ergerde hij zich blijkbaar aan het publiek in de Rod Laver Arena, dat zwaar op de hand was van Rafael Nadal. En hij ageerde tegen de hypocrisie: mensen willen dat de nieuwe generatie het stokje overneemt, “maar iedere keer dat ik in grote wedstrijden de baan opstapte, zag ik maar weinig mensen die wilden dat ik zou winnen. I guess these people were lying.”

De woorden van Medvedev kwamen bij ons wel even binnen. Vooral vanwege zijn verwijzing naar de kleine dromende jongen, die niet meer is.

Enerzijds vinden we dat de Rus zich moet realiseren en accepteren dat (vooral) Federer en Nadal de onvoorwaardelijke en eeuwige steun van het publiek krijgen. Het heeft geen zin je daar tegen te verzetten. Blijf spelen en presteren zoals je dat nu doet, dan komt die populariteit op enig moment ook jouw kant op.

Anderzijds begrijpen we Medvedev wel. Het Australische publiek was op momenten onsportief in de steun voor Nadal, met geroep en applaus op de verkeerde momenten. En hij heeft een gelijk als hij constateert dat mensen zeggen dat ze nieuwe winnaars willen, maar als het puntje bij paaltje komt toch vooral supporters zijn van de oude kampioenen.

We hopen dat Daniil Medvedev de dromende jongen weer terugvindt. Hij is de toekomst van het mannentennis. Hij is een unieke tennisser en een bijzondere, aantrekkelijke persoonlijkheid. Bij zijn eerstvolgende toernooi met volle tribunes gunnen we hem bij het betreden van de baan een staande ovatie.