Neutrale vlag of een boycot?

Tennis in oorlogstijd. We hebben nooit kunnen vermoeden dat we daar nog ‘ns over zouden moeten schrijven. Maar de actualiteit vraagt erom.

Rusland is een oorlog begonnen tegen Oekraïne, om dubieuze redenen, eufemistisch gezegd. De hele wereld keert zich tegen die actie en tegen president Poetin. Vrijwel alle sportevenementen in Rusland zijn geschrapt en vele bonden sluiten Russische sporters uit van internationale competities.

In de sport is er een verschil tussen teamsporters die namens hun land meedoen aan toernooien, clubteams en individuele sporters. Voor veel Russische landenteams geldt inmiddels een schorsing voor wedstrijden, evenals voor clubteams uit Rusland. Dat betreft bijvoorbeeld handbal-, hockey- en voetbalteams.

Individuele sporters zijn een lastiger doelgroep. Zij sporten vooral voor zichzelf. Ze hebben weliswaar de vlag van hun land achter hun naam, maar ze vertegenwoordigen doorgaans niet hun land. Sommige sporten hebben toch de stap genomen om ook individuele Russische sporters uit competities te gooien, zoals de internationale schaatsbond en de skifederatie. Wat moet de ATP doen met hun proftennissers?

Dat is geen gemakkelijke beslissing, met een Russische nummer 1 en nummer 6 van de wereld, Daniil Medvedev en Andrey Rublev. Temeer omdat individuele sporters, noch sporters in het algemeen, verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor de daden van de leider van hun land. Bovendien hebben Medvedev en Rublev zich uitgesproken voor vrede en dus indirect tegen deze oorlog. Wat kunnen zij meer doen dan dat?

Een optie is om Russische tennissers alleen nog toe te laten tot toernooien onder neutrale vlag. Dat is de zachte aanpak. Daarmee wordt wel een statement gemaakt, echter zonder gevolgen voor individuele tennissers. Maar alles afwegende, vinden wij dat toch niet genoeg.

Uitzonderlijke situaties vragen om uitzonderlijke maatregelen. Een mogelijke uitweg uit de oorlog is dat de leider van Rusland wordt geconfronteerd met een niet te negeren weerstand vanuit zijn eigen volk tegen hemzelf en tegen zijn acties. Iedere sanctie die deze weerstand kan vergroten, draagt daaraan een steentje bij. Dat geldt ook voor een boycot door de ATP van Russische proftennissers.

Het is hard en het is onrechtvaardig, maar in het grotere belang is het noodzakelijk. Dus met een bloedend hart en een zwaar gemoed pleiten we voor uitsluiting voor alle ATP toernooien van alle Russische tennissers.