Het ongelijk van de ATP

Op Wimbledon zijn dit jaar geen ranglijstpunten te verdienen. Over die beslissing van de ATP hebben we het hier nog niet gehad. Dat doen we nu alsnog. Het is een goed bedoelde beslissing, die slecht uitpakt.

Wimbledon heeft Russische en Belarussische tennissers uitgesloten van deelname aan het toernooi dit jaar, vanwege de oorlog in Oekraïne. In reactie daarop nam de ATP het besluit over de punten. De redenering van de bond is dat het niet eerlijk zou zijn als de uitgesloten spelers geen Wimbledonpunten kunnen verdienen, terwijl andere spelers wel punten verzamelen. Vrij vertaald: of iedereen moet op Wimbledon ranglijstpunten kunnen verdienen; of niemand. Dan maar niemand, aldus de ATP.

Het resultaat is dat een beslissing die de bedoeling had om gelijkwaardigheid en eerlijkheid te creëren, oneerlijk uitpakt.

Op Wimbledon spelen over een kleine twee weken grofweg twee typen tennissers: spelers die punten gaan verliezen en spelers die geen extra punten kunnen winnen. We noemen een paar voorbeelden.

Matteo Berrettini haalde vorig jaar op Wimbledon de finale en kreeg daarvoor 1.200 punten. Die komen half juli te vervallen, zonder dat hij daarvoor nieuwe punten in de plaats krijgt. Berrettini beklaagde zich erover dat de ATP de aangesloten spelers niet heeft geraadpleegd bij één van de belangrijkste beslissingen uit het bestaan van de bond en over de gevolgen daarvan voor de spelers. Die gevolgen voor Berrettini zijn naar eigen zeggen dat hij uit de top-20 dreigt te verdwijnen. Zo erg gaat het voor hem niet worden, maar dat hij uit de top-10 zal vallen, staat vast.

Ook Hubert Hurkacz en Denis Shapovalov, vorig jaar halve finalisten op Wimbledon, gaan zakken op de ranglijst. Ze lopen het gevaar om uit de top-16 te vallen, met als gevolg dat ze bij volgende toernooien lager geplaatst zullen zijn dan passend is bij hun status.

Voor de suptoppers zijn de mogelijke gevolgen nog groter. We blijven met onze voorbeelden dicht bij huis, maar de namen zijn inwisselbaar voor buitenlandse spelers.

Tallon Griekspoor had bij een goed resultaat op Wimbledon en met de bijbehorende ranglijstpunten de top-50 in kunnen komen, waardoor hij rechtstreeks toegelaten zou kunnen worden bij de Masters toernooien van Canada en Cincinnati in het najaar. Die kans wordt hem nu ontnomen. En Tim van Rijthoven had zichzelf op Wimbledon in de top-100 kunnen spelen, met toelating tot 250-toernooien als beloning. Ook dat is nu niet mogelijk.

De beslissing om Wimbledon uit te sluiten van ranglijstpunten was bedoeld om een gelijk speelveld te creëren voor alle spelers, maar bereikt het tegenovergestelde. En de lachende derde is één van de uitgesloten spelers: Daniil Medvedev. Mede door de beslissing van de ATP, door het puntenverlies van Novak Djokovic en Alexander Zverev na Wimbledon, zal hij minimaal tot diep in de zomer de nummer 1 van de wereld blijven.

Hoewel die kans klein lijkt, hopen we dat de ATP toch nog de argumenten vindt om de beslissing terug te draaien en alsnog ranglijstpunten toe gaat kennen aan Wimbledon.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s