Zijn tennis was prima, maar het gedrag van Nick Kyrgios in zijn wedstrijd tegen Stefanos Tsitsipas was een wanvertoning. Het was een constante klaagzang tegen alles en iedereen. In combinatie met ogenschijnlijke desinteresse, afgewisseld met bommen van services.
Tsitsipas kon er niet mee omgaan. Bizar genoeg was hij het die twee waarschuwingen kreeg, waaronder een point penalty; niet Kyrgios. De aanleiding van het strafpunt was een wilde return van de Griek op een onderhandse service van Kyrgios. In de persconferentie na afloop bekende Tsitsipas dat hij die return eigenlijk mikte op het lichaam van de Australiër. Veelzeggend was de glimlach van Kyrgios na die return. Alsof hij ervan genoot dat hij onder de huid van zijn tegenstander was gekropen.
Behalve Kyrgios leverde ook de umpire een wanprestatie. Hij deed voortdurend wat hij juist niét had moeten doen, namelijk de discussie aangaan. Daar waar hij paal en perk had moeten stellen, gaf hij hiermee zuurstof aan het continue geklaag. De scheidsrechter besefte blijkbaar niet dat domme onredelijkheid ongevoelig is voor argumenten.
De frustratie en moedeloosheid van Tsitsipas waren ook in de persconferentie nog voelbaar. Al tijdens de partij vroegen we ons af hoe Rafael Nadal zou hebben gereageerd op de strapatsen van Kyrgios. Waarschijnlijk onverstoorbaar. Hoe lastig ook: Tsitsipas had zich niet moeten laten provoceren. Dat kostte hem de wedstrijd.
Eveneens tijdens de persconferentie kwam de vraag of de spelers zelf moeten opstaan tegen het wangedrag van Kyrgios, aangezien de officials dat onvoldoende doen. Van Tsitsipas kwam daarop geen eenduidig antwoord. Maar het lijkt geen overbodige luxe dat ervaren spelers die invloed kunnen uitoefenen op Kyrgios, hem tot de orde roepen.
Wimbledon blunderde na afloop van de partij, door een tweet de wereld in te sturen met de vraag ‘are you not entertained?’ Wangedrag is geen entertainment.
mastertennis.org 