Traditiegetrouw presteren we jaarlijks tussen Kerst en Oud & Nieuw de GOAT-lijst van MasterTennis. De beste tennissers aller tijden gerangschikt naar hun prestaties. Met op nummer 1 de Greatest Of All Time. Sinds 2021 is dat Novak Djokovic. En die status zal hij voorlopig houden.
Onlangs verscheen een podcast van de ATP over het onderwerp GOAT, waarin de vraag werd gesteld hoe bepaald zou moeten worden welke tennisser de grootste aller tijden is. Op basis van success, substance, style, celebrity? Die woorden laten zich niet allemaal gemakkelijk vertalen, dus we handhaven de Engelse termen. Maar we vinden het veelal onzin; met de haren erbij getrokken gespreksstof om de discussie over de GOAT gaande te kunnen houden. Misschien om Roger Federer omhoog te kunnen praten, als -subjectief natuurlijk- populairste, meest gracieuze en impactvolle speler aller tijden. Terwijl het pleit al lang en duidelijk is beslecht.
Wat ons wel even aan het denken zette, was een opmerking over John McEnroe in relatie tot het GOAT-vraagstuk. Namelijk dat hij niet alleen als singelspeler nummer 1 van de wereld is geweest, maar ook lange tijd als dubbelaar. Dat onderscheidt McEnroe zeker van bijvoorbeeld zijn concurrent Ivan Lendl. Maar helaas: tennis is in beginsel een individuele sport, dus staat Lendl op onze lijst toch boven McEnroe.
Een andere vraag die we hier zelf opwerpen, is of tennis een speler heeft die de sport radicaal heeft veranderd? Heeft het tennis een eigen Dick Fosbury, de man van de Fosbury Flop, die het hoogspringen veranderde en op een hoger niveau bracht? Wij denken dan aan John Bromwich, de Australische tennisser uit de jaren ’30 en ’40, die als eerste topspeler een dubbelhandige backhand gebruikte. Maar nee, die dubbelhandige backhand heeft het tennis niet wezenlijk veranderd. Bovendien bestaat de enkelhandige backhand ook nog steeds.
Wel zijn er in de loop van de decennia technische wijzigingen aan het spel doorgevoerd. Indraaien en instappen is langzaam maar zeker veranderd in een open stand. Op je achterste voet leunen als je de bal slaat is prima, zolang je maar in balans bent. Maar dat zijn slechts details, die sluipenderwijs zijn ingetreden en niet zijn toe te schrijven aan één speler. Tennis is in de afgelopen eeuw vooral geëvolueerd door fysieke vooruitgang en door verbetering van het materiaal, zoals de rackets, snaren en schoenen; niet door de introductie van echt nieuwe slagen. Voor zover wij kunnen nagaan heeft het tennis dan ook geen eigen Dick Fosbury, die als uitvinder van iets zou kunnen meedingen naar de titel GOAT.
De discussies zijn leuk, maar dus eigenlijk zinloos. De GOAT is simpelweg de speler met de meeste overwinningen en titels. Onze GOAT-lijst is puur gebaseerd op die behaalde prestaties, met te behalen punten voor onder andere overwinningen bij Grand Slams, Masterstoernooien, ATP Finals en overige toernooien en voor weken als nummer 1 van de wereld. Zie de lijst onderaan dit bericht voor de precieze criteria en bijbehorende punten. Een lijst die 123 jaar tennisgeschiedenis beslaat.
Met de GOAT-lijst sluiten we 2023 af. Hoewel het nieuwe kalenderjaar nog moet beginnen, start morgen al het tennisjaar 2024, met de United Cup in Australië. MasterTennis blogt ook dan weer vrolijk door.
mastertennis.org 
