Wat is er aan de hand met Roger Federer? Hij verliest. Hij verliest vaak. En hij verliest steeds vaker kansloos. In onze analyse gaan we om te beginnen terug naar de zomer van 2012.
Doel bereikt
In juli 2012 wint Federer voor de zevende keer Wimbledon. Daarmee wordt hij opnieuw nummer 1 van de wereld. Met de zekerheid dat hij een paar weken later het record van Pete Sampras (286 weken op nummer 1) zal verbreken. Roger Federer heeft weer een van zijn doelen bereikt. Misschien wel zijn grootste doel.
In de daaropvolgende maanden blijft hij goed spelen en meedoen om de prijzen: Finale op de Olympische Spelen, winst in Cincinnati, kwartfinale US Open, halve finale Shanghai, finale Basel en finale van de World Tour Finals. De minste spelers van wie hij in die periode verliest, zijn Berdych en Del Potro. Daar tegenover staan overwinningen op onder anderen Murray en Djokovic.
De oorzaken
Kortom, tien maanden voordat Roger Federer het diepste dal in zijn carrière zal bereiken, is er nog niets aan de hand. Sommige kenners wijten zijn neergang aan Federers leeftijd. Natuurlijk, met 32 jaar ben je oud voor een tennisser. Dan gaan de jaren tellen en wordt een speler trager. Maar dat proces wordt niet voltooid in 10 maanden. Bovendien is aan Federer te zien dat hij topfit is. En in die 10 maanden is hij het tennissen zeker niet verleerd. De oorzaken liggen dus elders. MasterTennis denkt dat het een mentale kwestie is. In combinatie met een verkeerd toernooischema.
Overgangsjaar
In een persconferentie voorafgaand aan de Australian Open van dit jaar zei Federer dat 2013 een overgangsjaar zou worden. “Ik wil er zeker van zijn dat ik genoeg kan trainen en rusten, zodat ik langer kan blijven spelen en ik op volle kracht ben in de toernooien die ik wel ga spelen”. Federer voegde de daad bij het woord en speelde van januari tot eind juni slechts acht toernooien. Vorig jaar had Federer zijn eigen ongelijk al bewezen. In 2012 speelde hij tot aan Wimbledon tien toernooien, plus een Davis Cup wedstrijd. Dat was toen de sleutel tot zijn succes op Wimbledon. Roger Federer heeft, net als gewone tennissers, wedstrijdritme nodig. Een gebrek daaraan breekt hem dit jaar op.
Onzekerheid
Maar er is meer. Namelijk onzekerheid. Na zijn verlies tegen Nadal in Cincinnati zei Federer dat Nadal momenteel nog moeilijker is te verslaan, vanwege het zelfvertrouwen dat hij heeft. Indirect zei Federer daarmee dat hijzelf op dit moment te weinig zelfvertrouwen heeft. En dat is te zien. Een gebrek aan ritme leidt tot vormverlies. Dat leidt uiteindelijk tot verliespartijen. In paniek plant Federer extra toernooien, nota bene op gravel. Een experiment met een nieuw racket mislukt. Zijn rugblessure speelt op. Nog meer verliespartijen, waaronder tegen nobodies, zijn het gevolg. Het vertrouwen in eigen kunnen neemt af. Een negatieve spiraal is een feit. Het kansloze verlies op de US Open tegen Robredo is daarvan het logische dieptepunt.
Hoe verder?
Hoe kan Roger Federer deze negatieve spiraal doorbreken? MasterTennis denkt dat Federer nog wel twee jaar op topnivo kan blijven tennissen. Dat hij af en toe kan pieken op Grand Slam toernooien en nog een of twee Slams kan winnen. De weg naar dat succes loopt om te beginnen via zijn toernooischema. Dat zal zeker tot aan Wimbledon goed gevuld moeten zijn. Zonder rustperiodes van twee maanden. Mits Federer fysiek in orde blijft en tussendoor voldoende, gedoseerde trainingsarbeid verricht, zullen de overwinningen vanzelf volgen. Want ondanks alles blijft Federer toch Federer. Het geloof in eigen kunnen zal dan terugkeren. En daarmee de positieve spiraal.
Jaarlijks in november, meestal niet lang na de World Tour Finals, maakt Federer op zijn website zijn schema voor het daaropvolgende jaar bekend. Dan zal blijken hoe Roger Federer zelf terugkijkt op zijn toernooischema van 2013 en welke aanpassingen hij doet. Of toch niet doet.
MasterTennis is benieuwd!
mastertennis.org 