We hebben’m gezien: de tennisfilm van 2017. Borg VS McEnroe. Een redelijk boeiende sportfilm over twee tegenpolen die elkaar tot grote hoogten opstuwden. De film legt sterk de nadruk op de karakterontwikkeling van Borg. Van scheldende tennistiener die in handen van zijn coach Bergelin wordt omgeturnd tot stoïcijnse en mysterieuze tennistopper.
Ook McEnroe’s jeugd komt voorbij; een 9,5 was niet goed genoeg volgens zijn moeder. Ja, ja, de regisseur analyseert en psychologiseert wat af…een ding is zeker, de druk op Borg om in 1980 zijn vijfde recordtitel in Londen te halen is enorm. Van buitenaf maar zeker ook de door hem zelf opgelegde druk. Hij vervreemdt in die weken zowel zijn coach als zijn vrouw van hem. Tegelijkertijd zien we de jonge Mac tijdens Wimbledon de discotheek induiken met playboytennisser Gerulaitis – hij ontspant wat meer en staat daarmee diametraal tegenover de Zweed.
Het slotstuk van de film is natuurlijk de Wimbledonfinale. Met veel close-ups maskeert de regisseur het gebrek aan echt toptennis, maar het ziet er zeker vrij aardig uit. De uitslag is bekend, maar het einde van de tennisloopbaan van Borg is nabij. Niet veel later verlaat hij de sport op zijn 26e. Het was volbracht. Tot onze verbazing vonden we ook nog beelden van zijn comeback. Tien jaar later, Borg is mogelijk nog dezelfde speler, maar heeft het bizarre idee dat hij met zijn oude, kleine Donnay-rackets nog iets kan presteren. Het wordt een nachtmerrie, hij wint geen partij meer.
mastertennis.org 